ASV 4, de opbouw

Een Houdini-act mag je het niet noemen, deze kwalificatie is voor het 3^e gereserveerd. De blijdschap was echter niet minder groot bij de spelers van het 4^e, het doembeeld van mogelijke degradatie in eigen huis voelde toch een beetje als ‘door het ijs zakken’, dit moest voorkomen worden. De opbouw van de speelzaal door de spelers van ASV4, samen met de familie Wille en André, werkte louterend.

Van de partijen heb ik zelf weinig meegekregen, ik zat nl. verwikkeld in een ruim 5 uur durende strijd om een pluspion in winst om te zetten. Désiré heeft de honneurs waargenomen. De start was voortvarend, Jan vd L. kwam goed uit de opening en pakte vrij geruisloos het punt. Ivo sloeg ook in de opening toe met pionwinst, dit wist hij met actief spel om te zetten in een gewonnen eindspel, een vliegende start!

Désiré kreeg een remiseaanbod en gezien de stelling (het kan zijn dat met een remise de score werd geopend en dat snel daarna Jan en Ivo wonnen) en de stand bij de borden nam hij dit aan. Het alternatief was risicovol doorspelen in een dame-pion eindspel met een complexe structuur.

Gerben speelde tegen de hoogste ratinghouder van de promotieklasse en kreeg tegen een Semi-Slav een prettige stelling met ruimtevoordeel. Hij investeerde tijd in een speelplan, maar zwart gaf weinig aanknopingspunten, na een onnodige ruil op c5 ging het mis.

Barth is goed hersteld, hij toonde in een eindspel weer zijn scherpe blik na in het begin van de partij nogal gedrukt te hebben gestaan. Zijn tegenstander liet een uitbraak toe waarbij Barth zijn slechte loper kon ruilen en vervolgens met een sterk paard tegen een slechte loper speelde. Barth kwam los in het eindspel, zijn tegenstander werd  geruisloos in een slecht stelling gemanoeuvreerd en hij won daarna gemakkelijk.

Bert kwam met voordeel uit de opening en kon in het middenspel door een loperoffer op g6 de partij beslissen, echter werd deze zet niet gevonden. Daarna ontstond een onduidelijke stelling waarin Bert remise aanbood, hiermee stond de teller op 4 en was het eerste matchpunt binnen. Gezien de stellingen van Ruud en Mick op dat moment zou hier minimaal een punt hieraan worden toegevoegd.

Mick speelde de spannendste partij van de dag, zijn tegenstander offerde een pion voor initiatief. Mick moest secuur spelen, maar heeft de controle nimmer verloren, in een tactische stelling won hij zelfs een toren, daarna pareerde hij koelbloedig het slotoffensief van wit, de match was hiermee gewonnen!

Ruud speelde als laatste een toreneindspel met zes tegen vijf pionnen, van Désiré kreeg hij te horen om vooral geen risico’s te nemen gezien de ingewikkelde stelling bij Mick. Désiré sprak niet tegen dovemans oren, Ruud speelde dertig zetten zonder de pionnenstructuur te veranderen, toen Mick gewonnen had creëerde Ruud eindelijk een vrijpion en won zijn partij.

Een moeizaam seizoen werd hiermee afgesloten, de laatste match was echter zo hoopgevend, dat de verwachtingen voor volgend jaar weer positief zijn. Tijdens het etentje hadden we reden om te proosten.