ASV 4, de opbouw

Een Houdini-act mag je het niet noemen, deze kwalificatie is voor het 3^e gereserveerd. De blijdschap was echter niet minder groot bij de spelers van het 4^e, het doembeeld van mogelijke degradatie in eigen huis voelde toch een beetje als ‘door het ijs zakken’, dit moest voorkomen worden. De opbouw van de speelzaal door de spelers van ASV4, samen met de familie Wille en André, werkte louterend.

Van de partijen heb ik zelf weinig meegekregen, ik zat nl. verwikkeld in een ruim 5 uur durende strijd om een pluspion in winst om te zetten. Désiré heeft de honneurs waargenomen. De start was voortvarend, Jan vd L. kwam goed uit de opening en pakte vrij geruisloos het punt. Ivo sloeg ook in de opening toe met pionwinst, dit wist hij met actief spel om te zetten in een gewonnen eindspel, een vliegende start!

Désiré kreeg een remiseaanbod en gezien de stelling (het kan zijn dat met een remise de score werd geopend en dat snel daarna Jan en Ivo wonnen) en de stand bij de borden nam hij dit aan. Het alternatief was risicovol doorspelen in een dame-pion eindspel met een complexe structuur.

Gerben speelde tegen de hoogste ratinghouder van de promotieklasse en kreeg tegen een Semi-Slav een prettige stelling met ruimtevoordeel. Hij investeerde tijd in een speelplan, maar zwart gaf weinig aanknopingspunten, na een onnodige ruil op c5 ging het mis.

Barth is goed hersteld, hij toonde in een eindspel weer zijn scherpe blik na in het begin van de partij nogal gedrukt te hebben gestaan. Zijn tegenstander liet een uitbraak toe waarbij Barth zijn slechte loper kon ruilen en vervolgens met een sterk paard tegen een slechte loper speelde. Barth kwam los in het eindspel, zijn tegenstander werd  geruisloos in een slecht stelling gemanoeuvreerd en hij won daarna gemakkelijk.

Bert kwam met voordeel uit de opening en kon in het middenspel door een loperoffer op g6 de partij beslissen, echter werd deze zet niet gevonden. Daarna ontstond een onduidelijke stelling waarin Bert remise aanbood, hiermee stond de teller op 4 en was het eerste matchpunt binnen. Gezien de stellingen van Ruud en Mick op dat moment zou hier minimaal een punt hieraan worden toegevoegd.

Mick speelde de spannendste partij van de dag, zijn tegenstander offerde een pion voor initiatief. Mick moest secuur spelen, maar heeft de controle nimmer verloren, in een tactische stelling won hij zelfs een toren, daarna pareerde hij koelbloedig het slotoffensief van wit, de match was hiermee gewonnen!

Ruud speelde als laatste een toreneindspel met zes tegen vijf pionnen, van Désiré kreeg hij te horen om vooral geen risico’s te nemen gezien de ingewikkelde stelling bij Mick. Désiré sprak niet tegen dovemans oren, Ruud speelde dertig zetten zonder de pionnenstructuur te veranderen, toen Mick gewonnen had creëerde Ruud eindelijk een vrijpion en won zijn partij.

Een moeizaam seizoen werd hiermee afgesloten, de laatste match was echter zo hoopgevend, dat de verwachtingen voor volgend jaar weer positief zijn. Tijdens het etentje hadden we reden om te proosten.

ASV 4 - Het Kasteel 1 4 - 4

ASV 4 – Kasteel 4-4

ASV pakt een belangrijk matchpunt tegen Het Kasteel, winst in de laatste ronde tegen Zutphen is voldoende voor klassebehoud. We hebben dus alles in eigen hand, mede gezien het verloop van deze match voelt het echter als een muntje dat we gaan opwerpen.
De match begon met een remise van Ivo. In een klassiek geweigerd damegambiet is de stelling continu in evenwicht geweest, wellicht dat wit aanvankelijk een fractie beter stond. Na afwikkeling ontstond een damepion-eindspel, waarbij de partij door eeuwig schaak (door Ivo) remise werd.
Mick kwam met wit niet lekker uit de opening, er werd veel geruild waarbij wit een structuurnadeel kreeg. Na pionverlies was de stelling verloren. De taaie verdediging bood geen soelaas.

Ruud speelde tegen een jeugdspeler een gelijkmatige partij, waarbij beiden kozen voor een degelijke maar enigszins saaie opzet. Vanuit een dubbel-toreneindspel (met licht voordeel voor zwart) werd afgewikkeld naar een pioneindspel met beiden zes pionnnen, waarbij wit iets leek te hebben vanwege een actieve koning. Echter werd het voordeel niet gevonden, bij de analyse bleek ook dat het echt remise was.
Een tegenvaller was de onverwachte nederlaag van Désiré, na een goede opening en dito middenspel stond Désiré aanvankelijk beter (met +pion), helaas werd na een fout (f3) een reeks van mindere zetten geproduceerd.
Rob Huberts speelde als invaller een puike partij. Hij kwam volgens eigen zeggen redelijk uit een rare opening, waarbij Rob vol op de damevleugel speelde en zijn tegenstander op de koningsvleugel. Rob sloeg eerder toe met als gevolg kwaliteitswinst, de partij werd keurig in winst omgezet.
Bert speelde een thriller. Na aanvankelijk onder druk te hebben gestaan, kwam hij mede door grote tijdnood van zijn tegenstander langzaam los. Met schwindel-kansen voor beiden, zag Bert de winstweg, bij een stelling met mat in twee gaf wit op. Een belangrijke opsteker.

Echter boden de stellingen van Barth en Gerben weinig hoop, beiden stonden materiaal achter in een eindspel. Barth blunderde op zet 11 al een kwaliteit weg tegen een pion. Het lukte hem om de stelling gesloten te houden en na 35 zetten keepen wist hij knap remise te houden.
Gerben speelde een gelijke-loper eindspel met een pion minder, waarbij Gerben wel de pionnen op de goede kleur had vastgelegd. De captain van Kasteel stelde de 1e bord-speler voor remise aan te bieden, omdat zij daarmee zeker waren van klassebehoud. Objectief gezien een juiste keuze, aangezien je elke stelling kan verliezen. De speler van Kasteel handelde conform, gezien zijn goede stelling een echte blijk van teamgeest. Voor ons was dit een opsteker, we hebben met grote moeite een belangrijk matchpunt gescoord. Op 23 april spelen we in de promotieklasse (in de gezamenlijke slotronde bij ASV) de degradatieduels Wageningen-VDS en Zutphen-ASV, het beloofd spannend te worden!

PS.

Désiré mailde mij zojuist dat we het niet volledig in eigen hand hebben tegen Zutphen.

Er bestaat de theoretische kans dat twee OSBO-teams uit de KNSB degraderen. In dat geval degraderen drie teams vanuit de promotieklasse.

Zevenaar 1 – ASV 4 5 – 3

Verloren tegen kampioenskandidaat Zevenaar, de uitslag zal niemand echt verbazen. Zevenaar heeft een sterke top en we hoopten daar halfjes te sprokkelen en vervolgens te verrassen op de onderste borden. Het wedstrijdverloop toonde een volledig ander beeld, op de eerste vier borden waren wij verrassend sterk en pakten 2 ½ punt, op de onderste vier borden ging het vreselijk mis, slechts een halfje werd gescoord. Het wordt nu echt spannend voor ASV 4, degradatiekandidaten VDS en Wageningen pakten een matchpunt, en Zutphen zorgde voor een verrassing door Kasteel te verslaan.

Désiré speelde tegen good old Arie Huysman een complexe partij, waarin hij secuur moest verdedigen vanwege een initiatief van Arie op de damevleugel, dit was hem wel toevertrouwd. Toen de druk enigszins van de stelling was werd tactisch remise aangeboden, dit werd geaccepteerd.
Jan Groen speelde tegen een sterke duitse jeugdspeler, Jan offerde een stuk voor twee pionnen, met als doel een koningsaanval. Deze werd redelijk soepel geneutraliseerd en Jan bleef met lege handen. Vrijwel tegelijkertijd speelde Jan van de Linde een verdienstelijke remise tegen Guust Homs. In de opening werd al snel van alles geruild en er restte een eindspel van gelijke lopers. Dit hield Jan goed op remise.
Gerben kwam best goed uit de opening, hij had meer ruimte en ontwikkeling. De zwarte koning stond enigszins ongelukkig in het midden. Helaas overzag Gerben in het middenspel een loperoffer op g2 van zijn tegenstander, met als consequentie pionverlies. Gelukkig zag Gerben een tegenoffer op f7, die ervoor zorgde dat hij uiteindelijk geen materiaal verloor. Nadat de nodige stukken werden afgeruild bleef er een stelling over die Gerben niet helemaal vertrouwde. Tijdens de analyse bleek zwart goed spel te hebben. Of dat genoeg was voor winst, is niet duidelijk geworden. Gerbens remiseaanbod was wel terecht. 

Bert was ontevreden over zijn partij , aanvankelijk kwam hij wel goed uit de opening, maar na gemanoeuvreer kwam zwart steeds beter te staan en was pionverlies in combinatie met slechter stukkenspel niet te vermijden. Ruud kwam goed uit de opening en kreeg een initiatief, echter ging het in de tijdnoodfase weer mis, kenmerkend voor de matige vorm is dat het kwartje steeds de verkeerde kant op valt. Ivo speelde met wit tegen een Benoni, die transformeerde naar een Maroczy  bind (heb ik me laten vertellen), het standaard plan werd gevolgd echter werd door beide spelers veel tijd geïnvesteerd. De eindstelling was remise.

Barth speelde als laatste zijn partij voor de bordpunten, al eerder op de middag was een remiseaanbod van hem afgeslagen, en Barth was in de gelegenheid om zijn eindspelkunsten te vertonen na dameruil. Het leek dat Barth met een standaardplan kon winnen en dat gebeurde ook. Echter meldde Barth op zondagochtend dat het toch niet zo duidelijk was als het leek. Zijn tegenstander had door enige listige zetjes zelfs winstkansen gehad, deze voortzetting werd echter gemist. Het zou nog wel eens een belangrijk bordpunt kunnen zijn.

ASV 4 – Doetinchem 1 3 – 5

Helaas blijven we met lege handen achter na een spannende match tegen het sterke 1^e team van Doetinchem. We hebben zeker kansen gehad op meer, echter kwamen we in de beslissende fase tekort. De relativering is dat de overige degradatiekandidaten (Zutphen, VDS en Wageningen) ook verloren hebben, zodat we alles nog in eigen hand hebben.

Als eerste was Bert klaar. Er werd veel geruild in een Maroczy. Er bleef een vervlakte stelling over en Bert accepteerde het remiseaanbod van Henny Haggeman. In de eindstelling had Bert het loperpaar tegen Paard+Loper, maar de pionnenstructuur gaf (zonder risico’s) weinig aanknopingspunten.

Gerben was even later klaar. Hij verloor zijn dame door insluiting vanwege het zetje h3, hij kon hierna opgeven. Ivo trok de stand gelijk. In een Grünfeld-achtige opening overspeelde zwart zijn hand door na het slaan van wit op c5, Da5 te spelen, wit had nl. al gerokeerd. Ivo won een gezonde pion en na verwikkelingen offerde zwart nog een stuk, maar zag al snel het zinloze daarvan in.

Mick zette ASV op voorsprong, na een lastige onbekende opening wist Mick een aanval op te bouwen tegen de geroutineerde Evertse die doorsloeg, hiermee wordt de mooie reeks voortgezet!
Barth kwam normaal tot goed uit de enigszins saaie opening, er leek niet veel aan de hand. Hij kon echter het goede plan niet vinden en werd er in het eindspel langzaam maar zeker vanaf geschoven.
Désiré speelde een gecompliceerde manoeuvreerpartij, waarin beide spelers leken te wachten op een fout van de tegenstander. Er ontstond een volkomen in elkaar geschoven stelling en kort na de tijdcontrole werd de vrede getekend, er was op dat moment nog geen pion van het bord (3-3).

Siert was op laatste moment als invaller achter het bord verschenen vanwege het feit dat Cees met een klapband gestrand was. Dank Siert! Hij kwam met zwart iets minder uit een siciliaanse opening. Met f5 probeerde hij lucht te verschaffen, maar een pionoffer van wit in het centrum leverde open lijnen en aanvalskansen op die uiteindelijk tot flink voordeel leidde. In tijdnood ging door een dubbelschaak de partij verloren (3-4). Ruud streed tot het bittere eind. In het middenspel had hij een initiatief met centrumdoorbraak, in tijdnood had hij dit kunnen verzilveren door een kwaliteitsoffer, maar hij kreeg het niet rondgerekend en koos voor een rustiger voortzetting. Na de tijdnoodfase was de stelling vervlakt en werd tevergeefs gezocht naar winstmogelijkheden, uiteindelijk was het zwart die aan het langste eind trok (3-5).

ASV 4 – Rokade 2-2 (1 ½ - 2 ½ )

ASV is uitgeschakeld voor de OSBO-cup. In de reguliere partijen werd met enige moeite gelijk gespeeld, met het uitvluggeren trok Rokade aan het langste eind.

Ruud speelde met zwart een redelijk vlotte remise, in een mindere stelling kreeg hij het aanbod, na onderlinge afstemming werd dit maar aanvaard. Barth kwam aanvankelijk met zwart goed uit de opening en won in het middenspel een pion. Echter ging het daarna mis, stukverlies, Barth probeerde nog wel te keepen maar het was een verloren strijd. Désiré speelde met wit een goede partij, waarin hij al snel ruimtevoordeel had, in het vroege eindspel kon hij dit verzilveren met pionwinst, echter nam hij de pion met het de toren in plaats van de loper. Vervolgens was er loperinsluiting, maar door een goede torenmanouvre kreeg Désiré hier (nog eens) twee pionnen voor en het eindspel was remise. Gerben speelde een goede aanvalspartij tegen oud-clubgenoot Robbie Gerhardus, hij offerde een pion voor initiatief en er ontstond een lange, taaie strijd. Uiteindelijk won Gerben een kwaliteit, echter had zwart met drie opgerukte pionnen nog tegenspel. Gerben speelde het mooi uit (afsnijden, penningen, alles werd uit de kast gehaald) en stelde de 2-2 veilig. Het vluggeren ging fout, Ruud en Barth verloren, Gerben won en Désiré speelde door tot het bittere eind, maar het was technisch remise.

ASV 4 wint degradatieduel van Wageningen 3 met 4 1/2 - 3 1/2

Het had in Wageningen iets weg van een mini-massakamp waarbij ASV aan het langste eind trok. ASV 4 kon zich laten inspireren door een ontketend 1^e team en pakte in de luwte de volle buit.

Gerben opende de score met een remise tegen vd Waerdt. Hij kreeg weliswaar met wit wat druk in het vroege middenspel, maar zwart zag kans om af te ruilen en zijn stukken van de achterste rij af te halen. Meer dan remise zat er niet.

Ruud speelde met wit tegen Marco Otte een zijvariant van het Scandinavisch, waarbij beiden lang rokeerden en zwart druk kreeg via de h-lijn op wits pion. Er dreigde lang pionverlies, maar door secuur spel (en door een minder scherpe voortzetting van zwart) werd dit steeds voorkomen. Na een afwikkeling werd de remise veilig gesteld.

Mick speelde met zwart een tactische partij, waarbij hij materieel voordeel kreeg door dame tegen toren/loper te ruilen. Vervolgens speelde hij het knap uit en zette ASV op voorsprong ( 1 – 2 ), een belangrijk moment in de wedstrijd.

Désiré kwam heel aardig uit de opening en kreeg aanvalskansen op de koningsvleugel. Hij miste een zet van wit, waardoor hij twee stukken verloor tegen een toren. Daarna was er geen houden meer aan (2-2).

Bert speelde tegen Bonnier en kreeg vanuit een Catalaanse opening druk op e6. Zwart moest e6 dekken met Kf7. Na een grote ruil kwam Bert een pion voor en nadat hij zijn pionnenstructuur had verbeterd gaf zwart op. Promotie zou op termijn niet te voorkomen zijn, een belangrijk punt waarbij de kansen kantelden (2-3).

Ivo stond aanvankelijk erg goed, maar mede door tijdgebrek ging het ergens mis en hij was veroordeeld tot een eindspel met ongelijke lopers met twee pionnen minder. Hoewel Ivo zich taai verdedigde wist wit gestaag vorderingen te maken en uiteindelijk was promotie niet te stoppen (3-3).

Cees speelde een toreneindspel met één pion minder, aanvankelijk 5 tegen 4, maar er werden pionnetjes geruild en de remisemarge werd steeds groter. Cees stopte met zijn koning de zwarte vrijpion en de toren sneed de koning van de twee damevleugelpionnen af, een belangrijk halfje!

Vervolgens speelde Barth een erg spannende partij, hij had weliswaar een kwaliteit, maar wit had het loperpaar goed opgesteld en een pluspion. Een concreet winstplan wisten wij vanaf de zijlijn niet te verzinnen. Echter is Barth niet voor een kleintje vervaard, hij manoeuvreerde handig met zijn stukken en uiteindelijk bezweek wit onder de druk: dubbelaanval schaak met torenwinst. Barth werd hiermee matchwinnaar en de zwaar bevochten overwinning was een feit.

ASV 4 – SMB 1 3 ½ - 4 ½

 

Een dure nederlaag voor ASV.

We gingen voortvarend van start door winst van Mick. In een partij met tegengestelde rokades gaf Mick een kwaliteit voor twee pionnen, waarvan een gevorderde op h6. Door complicaties offerde Mick zijn dame voor loper en toren. In het eindspel kreeg hij door de actieve opstelling van dubbele toren en loper matdreigingen, deze waren niet te pareren (1-0).

Gerben kwam lekker uit de opening, zijn tegenstander wist niet goed welke kant hij met zijn stukken op moest, zodoende kwam hij steeds beter te staan. In het middenspel kreeg Gerben een mooie open f-lijn, daarnaast opende  de SMB-er met zwart de stelling waardoor een sterke aanval ontstond voor wit. De lopers van ongelijke kleur waren hierbij gunstig voor de aanvaller. De koningsstelling werd vakkundig gesloopt (2-0).

Ruud speelde een zijvariant van het Russisch, de opzet slaagde niet en in het verre middenspel ging het mis, al met al had het meer weg van Russisch roulette (2-1).

Désiré kwam met zwart gelijk uit de opening en bood remise aan, dit werd gezien de stand afgeslagen. Wit koos een mindere voortzetting en zwart kreeg een klein voordeel, hetgeen geleidelijk  werd uitgebouwd naar pionwinst. In een lastig eindspel kon Désiré zetherhaling niet vermijden (2 ½ - 1 ½ ).

Barth zocht met zwart na een rustige opening de complicaties op.  Zelf vertrouwde hij zijn stelling niet zo, maar na ruil van de torens was het weer in orde. Met een pionoffer ging de koningsvleugel op slot, en vervolgens kon Barth met zijn Paard manoeuvreren tegen een slechte loper. Er was echter geen doorkomen aan (3 – 2).

Na verwikkelingen in het middenspel kwam Ivo onder druk, echter blijf hij in lichte tijdnood nauwkeurig spelen en kon afwikkelen naar een remise dame-pion eindspel. (3 ½ - 2 ½ )

Bert had een lange taaie partij, waarin hij een eindspel met twee pionnen +L tegen één pion + P probeerde te keepen. Hij zocht koortsachtig naar remisewendingen, maar in alle varianten kwam hij steeds een tempo te kort, het kwartje viel helaas net de verkeerde kant op (3 ½ - 3 ½ ).

Cees speelde als laatste en had lang een gelijke stelling. In het eindspel kon zijn tegenstander een paard in de stelling krijgen met als gevolg dat twee paarden van Cees gebonden waren aan de a- en c-pion. Vervolgens opende zwart de stelling, waarna de zwarte loper mee ging doen, door een listig schaakje met stukwinst was het pleit beslecht ( 3 ½ - 4 ½ ). Bittere pil, we zullen in januari met goede voornemens de draad weer oppakken.

Ruud